Galileistraat
Raadsbesluit van 9 november 1965
>>Eppur si muove (>>En toch beweegt zij de aarde)
Galileo Galilei (Pisa, 1564 – Arcetri, 1642) was een Italiaanse geleerde. Zijn ontdekkingen op het gebied van de mechanica, de sterrenkunde en vooral de experimenteel-mathematische methode die hij toepaste in zijn onderzoek, maakten hem tot een van de grondleggers van de moderne natuurwetenschap.
Met behulp van een telescoop ontdekte Galilei de vier grote manen van Jupiter, die tegenwoordig bekendstaan als de Galileïsche manen.
Hij ontdekte ook de schijngestalten van Venus en de zonnevlekken. Galilei was een fervent aanhanger van het heliocentrisme, de theorie van de Poolse geleerde Nicolaus Copernicus, die stelde dat de zon het middelpunt van het zonnestelsel is en niet de aarde.
Toen Galilei zijn overtuigingen in zijn boek >>Dialogo verdedigde, werd dit werk door de kerkelijke rechtbank (Inquisitie) op de lijst van verboden boeken (>>Index) geplaatst. Hij werd gedwongen zich in Rome te verantwoorden.
Na een proces van vier maanden werd hij in 1633 door de kerkelijke rechtbank veroordeeld tot het afzweren van zijn leer.
Galilei beloofde dit de volgende dag al en kreeg de rest van zijn leven een vaste verblijfplaats toegewezen.
Galileo Galilei overleed op 8 januari 1642. De Galileistraat is naar hem genoemd ter ere van zijn wetenschappelijke bijdragen.
