Huys te Lichtenvoorde
Het huis te Lichtenvoorde wordt in het begin van de veertiende eeuw gebouwd door Gijsbert IV, heer van Bronckhorst. In 1312 wordt het voor het eerst vermeld als de bisschop van Munster protesteert tegen de bouw van het kasteel. Hij is gepikeerd omdat de bouw zonder zijn toestemming heeft plaats gevonden. In 1381 is er sprake van een kasteel en voorburcht. De burcht heeft vooral een verdedigingsfunctie en doet dienst als opslag- en administratiecentrum voor de tot het goed behorende bezittingen.
Bij de foto's:
In 1743 bezoekt Jan de Beijer Lichtenvoorde en maakt een tekening van het Huys Lichtenvoorde. De Beijer is beroemd voor zijn oog voor detail en het feit dat hij tekende wat hij zag en er dus niets bij verzon. Alleen de Johanneskerk is tegenwoordig nog te herkennen op deze prent. Helemaal links is nog de beschoeiing van het voorhof te zien, het Richtershuis is net niet zichtbaar. Om op het hoofdterrein te komen moest je een ophaalbrug over. Het statige huis is niet het oude kasteel van Lichtenvoorde maar is op diens fundamenten gebouwd.
Op de voorgrond een deel van de fundering behorende bij het kasteel Lichtenvoorde. Op 40 cm onder het maaiveld wordt de massieve 1,50 meter brede fundering aangetroffen. De eerste laag bakstenen ligt op een stevige eikenhouten constructie. Van een van de planken bleek de eerste jaarring uit het jaar 1491, het ‘geboortejaar’ van de eik. De laatste jaarring van de plank is gevormd in 1580. Niet alle jaarringen van de boom zijn in de plank aanwezig. Daarom gaan de experts ervan uit dat de eik rond het jaar 1600 geveld is. Het muurwerk zal rond die tijd aangelegd zijn. Het gaat waarschijnlijk om de fundering van een (ring)muur om het kasteel.
