Paganinistraat
Raadsbesluit van 6 september 1984
Niccolò Paganini (Genua, 1782 – Nice, 1840) was een violist en componist. Op zeer jonge leeftijd bracht zijn vader, zelf een hartstochtelijk muzikant, hem de beginselen van het viool- en gitaarspel bij.
Kort daarna kreeg hij les van Giacomo Costa.
Al snel werd het tijdens de lessen onduidelijk wie nu wie onderwees: Costa Paganini, of Paganini Costa.
Vanaf 1793 trad Paganini regelmatig op in theaters. In 1798 verliet hij het ouderlijk huis en zwierf door heel Europa.
Hij verbleef vaak in Wenen, waar hij als violist optrad aan hoven en concerten gaf in gerenommeerde theaters.
Van 1805 tot 1809 woonde Paganini in de Italiaanse vestingstad Lucca, waar hij in dienst was van Elisa Bonaparte, een zuster van keizer Napoleon. Na 1809 had hij geen vaste verblijfplaats meer en reisde hij als rondtrekkend violist door heel Europa. Dit duurde tot 1834.
Paganini overleed op 27 mei 1840. Zijn nalatenschap was aanzienlijk: naast een groot geldbedrag liet hij een collectie kostbare violen na, waaronder instrumenten van Antonio Stradivari.
Zijn beroemdste composities zijn het rondo La Campanella en de Vierentwintig Capricci (> Per Violino). Deze werken worden nog altijd regelmatig uitgevoerd in concertzalen over de hele wereld.
