Maneschijnweg: buitengebied G6
Raadsbesluit van 21 Oktober 1957
De Maneschijnweg is vernoemd naar boerderij ‘De Maneschijn’. De naam van deze hoeve wekt de indruk dat zij clandestien in één nacht bij maanlicht werd gebouwd, een praktijk die in de tijd van aangravingen en huttenbouw regelmatig voorkwam.
Dit was echter niet het geval bij De Maneschijn.
Hoe dan wel? In de achttiende eeuw bewerkte de familie Schaars, woonachtig op ‘Grote Schaar’, stukken boordgrond die door verbeterde veenafwatering droog waren gevallen.
Op 25 oktober 1777 werd Jan Berend Schaars aangeklaagd door de advocaat-fiscaal van Lichtenvoorde, omdat hij ervan werd verdacht op eigen initiatief een huisje te hebben gebouwd.
In eerste instantie kreeg hij een boete, maar later werd hij vrijgesproken, omdat de bouw legaal bleek te zijn.
Het jaar waarin dit proces plaatsvond, kan dan ook worden beschouwd als het stichtingsjaar van de boerderij.
De eerste bewoners van De Maneschijn waren Tobias Oosterholt en zijn vrouw Catharina Besselink (of Wesselink). In 1816 kocht een van hun nazaten de boerderij van Lageschaar.
Later, toen B.A. te Molder en zijn vrouw W.Th. Woorts op de boerderij woonden, werd de weg naar hun boerderij officieel naar De Maneschijn vernoemd.
