Kermis Lievelde
Met de komst van de lagere school in het dorp kwam ook het vieren van de kermis in gang. Vanaf dat moment is de kermis, of beter gezegd het School- en Volksfeest, een echt feest voor heel Lievelde geworden.
Bekend werd Lievelde met het wolcorso, dat zijn oorsprong vindt in de jaren vijftig. Destijds bestond de optocht vooral uit allegorische wagens met hier en daar een versierde fiets.
Trendsetters waren de wagenbouwers van buurtvereniging De Stegge, die in 1971 hun wagen met wol versierden.
Dat sloeg aan. Halverwege de jaren tachtig was de helft van de zeven wagens overgestapt op wol.
Het wol was voornamelijk afkomstig uit de tapijtindustrie en werd gekleurd ingekocht. Voordat het op de corsowagen verwerkt kon worden, werd het machinaal geknipt in stukjes van 1 cm. Vervolgens werd de ondergrond voorzien van een dikke laag lijm en werd de wol in dotjes aangebracht.
Daarnaast werden er ook andere technieken gebruikt om details te maken, zoals 'één voor één' (met een pincet), lange draden, gevlochten patronen enzovoort.
Echter, de prijs van wol steeg en de geldprijs van het kermiscomité stond niet meer in verhouding tot de kosten van de wagens.
Er werd gezocht naar alternatieven, zoals zaden en houtkrullen, maar deze vielen niet echt in de smaak.
Voor de bouwers was het jaar 1993 een dieptepunt. Er werd wel een kermis gehouden, maar zonder optocht.
Besloten werd dat het kermiscomité voortaan de wol zou inkopen om zo de druk bij de wagenbouwers weg te halen.
In 1994 werd daarom besloten alle wagens met wol te voorzien, om zo het enige wolcorso ter wereld te hebben.
De optocht groeide uit tot zo'n 25 wagens, groot en klein.
Een grote wagen gebruikte gemiddeld zo'n tachtig kilogram wol, gemiddelde wagens twintig kilogram en kleine wagens vijf kilogram.
Qua opzet leek het op een dahliacorso. De praalwagens werden na de bouw met bontgekleurde wol beplakt.
In 2016 werd echter het laatste wolcorso gereden.
Er zijn verschillende redenen waarom het wolcorso is gestopt.
De laatste jaren werd het steeds lastiger om deelnemers te krijgen die een grote wagen wilden bouwen.
Het bouwen en plakken kostte nu eenmaal veel tijd. Ook was het vinden van een geschikte locatie om de wagens te bouwen vaak een probleem.
Wat wel is gebleven, is de kermis die ieder jaar na Pinksteren wordt gehouden