Frans Halsstraat
Raadsbesluit van 28 april 1970
Frans Halssraat genoemd naar Frans Hals, Antwerpen ca.1585-Haarlem 1666, een Zuid-Nederlandse schilder, verhuisde op elfjarige leeftijd met zijn ouders van Antwerpen naar Haarlem, waar hij zijn verdere leven heeft gewoond.
Over Hals’ leven, bij welke schilder hij in de leer is geweest, daarover tasten we in het duister.
Aanvankelijk schilderde hij portretten die feilloos geleken en buitengewoon mooi waren geschilderd.
Doordat de gegoede Haarlemse burgerij al vroeg in de gaten kreeg dat er in hun stad een bijzonder goed portretschilder woonde en werkte, togen enkelen ervan naar zijn atelier, waar zij zich lieten portretteren.
Zeer bekend zijn overigens ook zijn schuttersstukken, die hij in opdracht van de Haarlemse schutterij heeft gemaakt.
Deze schilderijen zijn meesterlijk door de levendigheid die erop staat weergegeven, vooral de figuren op het doek met hun kanten kragen, kleurige sjerpen en trotse blikken.
Hals werd vanwege de vele doeken waarop de vrolijkheid van afdroop de vrolijke Frans genoemd.
Beschouwt men zijn laatste schilderijen, de Zittende man en De Regenten van het Oude Mannenhuis, dan is de conclusie gerechtvaardigd dat die sobere voorstellingen geschilderd zijn door een man met een gerijpte levensvisie waar weinig plaats meer was voor vrolijkheid.
Ze getuigen bovendien van een realisme waarbij de weergave van de werkelijkheid en de psychologische uitbeelding van de personages in een volledige eenheid met elkaar verweven zijn.
Hals schilderde die doeken in het Oude Mannenhuis, waar hij wegens armoedige omstandigheden opgenomen was.
