Ariënsstraat, Dr.: kern D4-E4
Raadsbesluit van 23 juni 1956
Alphonse (Alphons of Fons) Marie Auguste Joseph Ariëns (Utrecht, 1860 – Amersfoort, 1928) kwam uit een gegoed gezin. Na enkele jaren op de lagere school in zijn woonplaats te hebben doorgebracht, ging hij op tienjarige leeftijd naar een katholieke kostschool en vervolgens naar het kleinseminarie Rolduc.
Daarna studeerde hij theologie aan het grootseminarie Rijsenburg, in de gelijknamige plaats. Op 15 augustus 1882 werd hij tot priester gewijd.
In 1885 promoveerde de sociaal bewogen Ariëns in Rome tot doctor in de theologie. Een jaar later werd hij benoemd tot kapelaan van de Jacobusparochie in de textielstad Enschede.
Daar werd hij geconfronteerd met ernstige sociale wantoestanden in de fabrieken. In 1889 moedigde hij enkele arbeiders aan om een katholieke arbeidersvereniging op te richten, met als doel in gesprek te gaan met fabrikanten over betere en socialere arbeidsvoorwaarden.
Ariëns gaf zelf het goede voorbeeld door regelmatig fabrikanten te bezoeken en hen te wijzen op hun sociale plichten jegens de arbeiders.
In 1892 gaf hij de aanzet tot de oprichting van de Roomsch Katholieke Twentsche Fabrieksarbeidersbond, die later opging in de katoenbewerkersbond >Unitas.
Uit deze organisatie en enkele andere werknemersverenigingen ontstond in de twintigste eeuw de Katholieke Arbeidersbeweging (KAB).
Daarnaast gaf Ariëns het weekblad > De Katholieke Werkman uit, waarmee hij via artikelen – zowel van zijn hand als van anderen – probeerde het opkomende socialisme in de kiem te smoren.
Door de erbarmelijke leefomstandigheden van de arbeiders in het negentiende-eeuwse Enschede, gekenmerkt door lange werkdagen en lage lonen, zochten velen hun toevlucht tot alcohol.
Ariëns trachtte dit drankgebruik met tactvol optreden terug te dringen, en met succes. In 1895 leidde zijn inzet tot de oprichting van het eerste Kruisverbond, een plaatselijke vereniging van katholieke mannen die zich inzetten tegen drankmisbruik.
Van 1901 tot 1908 was Ariëns pastoor in Steenderen. Ook daar toonde hij zijn gevoel voor rechtvaardigheid, onder meer door een bemiddelende rol te spelen tijdens de spoorwegstaking van 1903. Na deze staking werd hij benoemd tot lid van de staatscommissie die de positie van spoorwegarbeiders onderzocht.
Binnen deze commissie hield hij zich vooral bezig met het enquêteren van de arbeiders.
In 1908 werd Ariëns overgeplaatst naar Maarssen, waar zijn aandacht zich geleidelijk verschoof naar de verdieping en verspreiding van het katholieke geloof binnen verenigingen en instellingen. In 1926 werd hij benoemd tot rector in een klooster in Amersfoort.
Vanwege ernstige gezondheidsproblemen legde hij begin 1928 deze functie neer. Enkele maanden later, op 7 augustus 1928, overleed hij.
Na zijn dood werd Ariëns op veel plaatsen geëerd met straten, pleinen en andere objecten die zijn naam dragen.
In Lichtenvoorde werd tegenover de Dr. Ariënsstraat de Dr. Ariënsschool gebouwd, met de hoofdingang aan de De Rode van Heeckerenstraat.
