Doorninkweg
Doorninkweg
Raadsbesluit van 23 juli 1952
De G.J. Doorninkweg, genoemd naar Gerrit Jan Doornink, 1898-1949, bestaat uit twee afzonderlijke delen. Het eerste gedeelte begint aan de Aaltenseweg en houdt nabij de boerderij van Wamelink op (waar de havezate Tongerlo heeft gestaan). Het tweede gedeelte is een vervolg van de Wentholtstraat en loopt verder in zuidelijke richting.
Nabij erve ‘Pillen’, waar Doornink van 1906 tot aan zijn overlijden woonde, maakt de weg een bocht in westelijke richting en sluit tegenwoordig iets verderop aan de Paaldijk, aan de grens met de gemeente Aalten.
Doornink werd in erve ‘Klomps’ in Barlo (gemeente Aalten) geboren.
Hij doorliep daar de openbare lagere school. Daarna volgde hij nog de landbouwwintercursus in Winterswijk. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, Nederland bleef weliswaar neutraal, maar mobiliseerde wel zijn soldaten - werd hij voor militaire dienst opgeroepen. Jan, zo luidde zijn roepnaam, was in de jaren dertig medeoprichter van een afdeling van de Geldersche Maatschappij van Landbouw. Dat geschiedde in de woonkamer van erve Pillen. Tevens was hij controleur bij de Centrale Crisis Controledienst, die eveneens in de jaren dertig van overheidswege werd ingesteld om onder andere het hamsteren van goederen en levensmiddelen door de bevolking tegen te gaan.
Zijn grootste verdienste bleek de functie van Plaatselijke Bureauhouder (district 48) in de bezetting te zijn. Als kantoorruimte richtte hij de woonkamer op Pillen in. Jan kreeg in eerste instantie onbezoldigde en inofficiële ondersteuning van Hendrik ter Haar, die daar op de boerderij werkte. Later, de werkzaamheden namen met de dag toe, werd hij geholpen door onder meer Wim Hogenkamp, Trees en Corrie Doppen en Bertus Hulshof. Doornink zorgde ervoor dat niet alleen de pastoor, de dominee en enkele welgestelden voldoende voedsel kregen, maar iedereen, zelfs de onderduikers.
Op Pillen had hij de mogelijkheid om naar eigen goeddunken zijn werk te doen, want hij werd daar niet op de vingers gekeken door collaborateurs.
Later betrok hij een ruimte in ‘Hotel Industrie’ aan de Dijkstraat. Daar werd het al een stuk minder gemakkelijk om zijn eigen beleid gestalte te geven.
Regelmatig werd hij daar in de gaten gehouden, zeg maar gecontroleerd.
Jan Doornink kreeg niet alleen de straatnaam door de verzetsactiviteiten die hij in de bezetting ten gunste van de gehele gemeenschap Lichtenvoorde heeft uitgevoerd, maar ook als mens.
Hij was amicaal, sociaal, had mensenkennis, kon de rust bewaren in moeilijke situaties en wist snel met wie hij van doen had.
