Bernard van Meursstraat
Bernard van Meursstraat:
Raadsbesluit van 9 November 1965
‘Kriekende kriekske’
Ik heurde ien ét boschje de nachtegaol slaon, De leuwrik umhoog tierelieren - En ‘k zei tot mien Zangster: zeg durfde die aon?… ‘Nee! (zei ze) dâ durf ‘k nie prebieren; Maot luuster, hoe ’t krieksken ien ’t weiland kriekriekt! Kiek, dâ’s ‘en gezang waor ‘et miene op geliekt.’
Pater Bernard van Meurs, Nijmegen 1835 Rotterdam 1915, was priester, schrijver en dichter. Hij publiceerde soms onder het pseudoniem Julius Flens. Na de lagere en middelbare school in Nijmegen te hebben doorlopen, voelde de jonge Van Meurs zich aangetrokken tot het ambt van priester. Hij schreef zich in als student aan het kleinseminarie in Sint Michielsgestel.
Daarna verbreedde hij zijn kennis door twee jaar natuurkunde en filosofie te gaan studeren, waarna hij op eenentwintigjarige leeftijd het grootseminarie in het Brabantse Haaren bezocht. Op 24 september 1857 trad hij in in de orde van de Sociëteit van Jezus in Ravenstein.
Zijn priesterwijding ontving hij op 14 september 1865. In 1875 werd hij aan het seminarie te Culemborg tot leraar benoemd in de natuurkunde.
Na daar tweeëndertig jaar te hebben gedoceerd, werd hij als kapelaan overgeplaatst naar de parochie Onze Lieve Vrouwe Onbevlekt Ontvangen in Rotterdam. In die stad overleed hij op 30 april 1915.
Als schrijver en dichter publiceerde Van Meurs regelmatig in het Tijdschrift voor Godsdienst, Wetenschap en Letteren. Toen al stond hij bij enkele literatoren in hoog aanzien, onder anderen bij Alberdingk Thijm, Nicolaas Beets en dr. Schaepman. Zijn bekendste in 1879 uitgegeven werk is de dichtbundel De kriekske, dat enkele keren werd herdrukt. Dit werk komt enigszins overeen met de gedichten van zijn tijdgenoot Guido Gezelle.
