Bachstraat
Raadsbesluit van 28 april 1964
De Bachstraat is genoemd naar de componist en musicus Johann Sebastian Bach, Eisenach 1685-Leipzig 1750. Als kind leerde zijn vader hem al viool spelen. Na de dood van zijn ouders werd de muzikale opvoeding van de jonge Bach toevertrouwd aan zijn oudste broer Johann Christoph. In 1708 werd Bach aangenomen als violist aan het hof van de hertog van Saksen- Weimar.
Inmiddels bespeelde hij meerdere instrumenten, onder andere orgel en klavecimbel. Zijn orgelspel bleek opvallend goed te zijn, waardoor hij tot organist van de Sint Blasiuskerk in Mühlhausen werd aangesteld, welke functie voor hem steeds door beroemde musici was vervuld.
In 1718 kreeg hij een betrekking aan het hof van Köthen, waar hij voor de vorst van Anhalt-Köthen musiceerde en componeerde. Vier jaar later verwierf hij het ambt van cantor in de Sint Thomaskerk te Leipzig.
Hij bleef heel zijn verdere leven in Leipzig wonen. Dit was zijn meest actieve en vruchtbare periode.
Op uitnodiging van Frederik II de Grote bezocht Bach ‘Sanssouci’ in Potsdam, het geliefde verblijf van de vorst. Hij had daar een buitengewoon groot succes met improvisaties op een thema dat door zijn gastheer was voorgesteld. In de laatste jaren van zijn leven schreef hij het monumentale werk klavierübung in vier delen. Het laatste deel ervan, Die Kunst der Fuga, een zeer uitzonderlijk en opmerkelijk werk, bleef door een ernstige oogziekte die eindigde in blindheid jammer genoeg onvoltooid, doch, en we lopen daarbij iets op de gebeurtenissen vooruit, het restant ervan werd een jaar na zijn dood postuum eraan toegevoegd.
Op 18 juli 1750 kreeg Bach volkomen onverwacht zijn gezichtsvermogen weer terug, maar een paar uur later werd hij getroffen door een beroerte. Tien dagen later overleed hij aan de gevolgen ervan.
Bach, de barokcomponist bij uitstek, heeft wereldberoemde muziek nagelaten die nog altijd ten gehore wordt gebracht. We noemen slechts: de Matthäus Passion, de Johannes Passion en het Weihnachts Oratorium.
