Voetbal
Vaak gebeurde dit met een “opgeblaozen varkensblaoze” en op de “daagse” klompen.
Een dribbel verliep dus niet altijd even vloeiend, vooral niet als de wedstrijd in een weiland werd gespeeld.
Voor het spel moesten dan eerst de “molsheupe en koostront” uit elkaar geslagen worden.
Een varkensblaas met wat “wind” erin was bovendien veel te licht om er gericht mee te schieten. Daarnaast leek zo’n varkensblaas vaak op een ei, waardoor er nauwelijks recht vooruit geschoten kon worden.
De kronkelende bewegingen van zo'n geschopte “bal” zorgden altijd weer voor verrassingen bij de keeper. Hierdoor was zelfs een hard schot geen gegarandeerd doelpunt.
Vlak voor de Eerste Wereldoorlog werd hier zeker geen hoogstaand voetbal gespeeld. Toch vormde dat geen belemmering voor de opmars van de sport. Voetbal werd steeds populairder, ondanks de strenge veroordeling door pastoors. Voetbal
Uiteindelijk werd de pastoor vaak gevraagd als geestelijk adviseur van zo’n club. Misschien drong hij zichzelf ook wel op in die functie om het clubgebeuren van binnenuit te kunnen controleren.
Een belangrijke reden hiervoor was het ontbreken van een georganiseerde competitie. Deze werd pas begin jaren twintig ingevoerd.
Ook Lichtenvoorde kende een aantal van deze clubs, die allemaal ophielden te bestaan toen in 1930 Longa werd opgericht.
T.O.P. was zo’n voetbalclub, net als De Sperwers, een club in de buurt van de Patronaatsstraat, Broekboomstraat en Varsseveldseweg.
Victoria kwam uit de buurt van de Aaltenseweg, Tongerlosestraat en het Veld. Deze club bestond tussen 1924 en 1928.
Andere clubs waren Volharding, EMM, Geel Zwart en LVV, voetbalclubs uit Lichtenvoorde, die kort of soms wat langer hebben bestaan.
Voor meer informatie verwijs ik u naar het periodiek ‘De Lichte Voorde’, nummer 45.
