Vicariestraat
Vicariestraat
Raadsbesluit van 21 Oktober 1957
De oorsprong en betekenis van een vicarie Oorspronkelijk was een vicarie een middeleeuwse rechtspersoon met zowel wereldlijke als kerkelijke rechtsstatus. Tot aan de Reformatie beschikte een vicarie over een afgezonderd vermogen, meestal bestaande uit onroerende goederen. De opbrengst hiervan ( data-start="440" data-end="474">rente, pacht of andere inkomsten) was bestemd voor het levensonderhoud van de vicaris. De vicaris had de taak om aan een speciaal daarvoor bestemd altaar één of meerdere missen op te dragen, bepaalde personen te gedenken en eventueel andere in de stichtingsbrief vastgelegde taken uit te voeren. Een vicarie was onverbrekelijk verbonden met de collator, de stichter van de vicarie, die het collatierecht bezat. Dit gaf hem aanzienlijke invloed op de benoeming van een vicaris, hoewel formeel de bisschop de aanstelling verrichtte – hoe tegenstrijdig dit ook mag klinken. Het collatierecht, in feite een erfrecht, werd in Nederland pas in 1922 afgeschaft. Wel mochten de bestaande eigenaren of eigenaressen dit recht tot aan hun overlijden blijven uitoefenen. Sindsdien worden de nog bestaande vicarieën juridisch als stichtingen beschouwd. De circumvallatielinie en de Vicariestraat De circumvallatielinie, aangelegd en gebruikt tijdens de belegering van Groenlo in 1627, loopt dwars door Lievelde. Op 2 mei 2012 werden bij graafwerkzaamheden onder de Vicariestraat op een diepte van zestig centimeter duidelijke sporen van deze historische verdedigingslinie aangetroffen.
