Saturnus
Raadsbesluit van 3 april 1977
Saturnus, vernoemd naar de Romeinse god van de landbouw, is de op een na grootste planeet van ons zonnestelsel. De planeet heeft aan de evenaar een diameter van ongeveer 120.000 kilometer en bevindt zich op een gemiddelde afstand van 1.427 miljoen kilometer van de Zon.
Door deze grote afstand blijft de temperatuur op Saturnus extreem laag: de gemiddelde temperatuur bedraagt ongeveer -180°C, met slechts kleine verschillen tussen dag en nacht. Een volledige omloop rond de Zon duurt 30 jaar.
Op Saturnus komen vaak hevige stormen voor, met windsnelheden van 1.500 tot 2.000 kilometer per uur.
In de 17e eeuw observeerde Galileo Galilei Saturnus en merkte vreemde uitsteeksels op, die hij vergeleek met hengsels van een mand of oren van een amfora. Hij kon er echter geen verklaring voor vinden.
In 1656 loste Christiaan Huygens dit mysterie op. Na langdurige en nauwkeurige waarnemingen stelde hij vast dat deze ‘hengsels’ veranderden: ze werden smaller, verdwenen soms en kwamen later weer terug. Hij concludeerde dat dit veroorzaakt werd door een dunne, platte ring rond de planeet, die afhankelijk van de kijkhoek soms niet zichtbaar was.
Huygens werkte verder aan zijn bewijs en publiceerde zijn ontdekking in 1659 in zijn boek >>Systema Saturnium. Inmiddels weten we dat Saturnus meerdere ringen heeft, die bestaan uit stof en ijsbrokken.
Tot op heden zijn er 22 manen rond Saturnus ontdekt, waarvan Titan de grootste is. Titan is zelfs groter dan de planeet Mercurius en heeft een dikke atmosfeer, uniek in ons zonnestelsel.
