Rijksmonument Sint Werenfriduskerk in Zieuwent
De Sint Werenfriduskerk is een imposante neogotische kerk met beeldbepalende, 75 meter hoge toren. De kerk werd in 1898-1899 gebouwd als vervanger voor de oude, te klein geworden waterstaatskerk. Bouwpastoor was pastoor Sanderink (1894-1904). Deze was na de jaarlijkse bedevaart naar het Duitse Kevelaer in 1895 geïnspireerd geraakt door de Mariabasiliek in Kevelaer. Architect van de kerk was J.W. Boerbooms, leerling van de bekende architect Pierre Cuypers. Het was een bestaand ontwerp dat eerder al door meerdere parochies afgewezen omdat het te groot en te duur zou zijn.
De Mariakapel, de Jozefkapel en de beide transeptarmen bevatten gebrandschilderde glazen van de Utrechtse glazenier H.L.D. Kocken, gemaakt in de jaren 1931-1932. Glazen in het priesterkoor van Kocken, zijn in 1958 vervangen door glazen van H. Schifferstein (Atelier Valstar) uit Bunnik. Het hoofdaltaar is vervaardigd door de Duits-Nederlandse beeldhouwer Friedrich Wilhelm Mengelberg. De kerk heeft gebrandschilderde ramen van de kunstenaars Henricus Kocken en Schifferstein. De muurschilderingen van de kunstschilder Wijnand Geraedts dateren uit 1925/1927. Het orgel is gebouwd door F. Eggert, vermoedelijk voor de kapel van het toenmalige klooster in Harreveld. Het orgel is in 1916 naar Zieuwent overgeplaatst door firma Maarschalkerweerd.
Achter de kerk werd een processiepark aangelegd, waarin de gelovigen op symbolische wijze op bedevaart konden. Dit park wordt aangemerkt als een goed voorbeeld van een landschappelijke aanleg uit de jaren rond 1900.
In de jaren 1990 werd de kerk ingrijpend gerestaureerd. De kerk, de pastorie en het bijbehorende park zijn aangewezen als rijksmonument.
