Raadsbesluit van 23 juli 1952
De betekenis van Poelhuttersslatdijk heeft alles te maken met laaggelegen drassige grond (slat), poel- of poolhutten en eenden.
In het najaar, als het flink had geregend, kwamen in het verleden de laaggelegen delen aan de Poelhuttersslatdijk blank te staan, ongeveer waar nu het landgoed de Voshutten ligt.
Op een kleine verhoging die boven het water uitstak, bouwden stropers een koepelvormige hut van plaggen of ander natuurlijk materiaal, een zogeheten poelhut. De hoogte van die hut was variabel, maar kwam doorgaans niet meer dan anderhalve meter boven de waterspiegel uit.
Hogere hutten zouden de aandacht van de jachtopziener trekken.
Het interieur, juist groot genoeg voor twee personen, werd sober ingericht met stro of hooi.
In de koepel werden naar alle zijden schietgaten gemaakt.
In de omgeving van de poelhut werden tamme lokeenden uitgezet, die aan een stuk touw met een lengte van een meter of tien aan een boom, struik of aan de hut waren vastgebonden, zodat ze niet konden ontsnappen.
Als de tamme eenden door hun gekwaak een vlucht wilde eenden naar de omgeving van de hut hadden gelokt, schoten de bewoners in de poolhut er duchtig op los.
De jachtbuit kon soms behoorlijk groot zijn.
Het polen gebeurde niet altijd clandestien.
Van overheidswege werden er ook poelhutten verpacht.
