Neptunus

Neptunus Raadsbesluit van 3 april 1977 Neptunus, niet met het blote oog waarneembaar, is de achtste planeet van ons zonnestelsel, gerekend vanaf de Zon. De planeet is vernoemd naar de Romeinse god van het water en de zee.
In vergelijking met de andere planeten werd Neptunus relatief laat ontdekt, namelijk pas in 1846. Dit komt door haar grote afstand tot de Zon, waardoor zij slechts zwak wordt verlicht. Enkele feiten en cijfers: de middellijn van Neptunus bedraagt ongeveer 50.000 kilometer.
De gemiddelde afstand tot de Zon is circa 4,5 miljard kilometer. De planeet voltooit één omloop rond de Zon in bijna 165 jaar en draait in ongeveer zestien uur om haar eigen as. Neptunus heeft, naar men aanneemt, een harde kern van gesmolten lava en metaal. De mantel eromheen bestaat grotendeels uit waterstof en helium, met kleine hoeveelheden ammoniak, methaan en water in vaste vorm.
In de dikke dampkring van de planeet is veel methaan aanwezig.
De grote donkere vlek, die regelmatig verschijnt en weer verdwijnt, wordt toegeschreven aan een hevige wervelstorm. In tegenstelling tot de meeste planeten roteert Neptunus tegen de wijzers van de klok in. Dit geldt ook voor het merendeel van haar dertien manen.

© Tekst: Henny Bennink