Julianastraat
Raadsbesluit van 29 juni 1956
Julianastraat: kern D3-D4
Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina (’s-Gravenhage, 1909 – Soestdijk, 2004)
Prinses Juliana, prinses van Oranje-Nassau, hertogin van Mecklenburg, prinses van Lippe-Biesterfeld en vrouwe van onder meer Borculo, Bredevoort en Lichtenvoorde, werd geboren in Den Haag.
Haar opvoeding was, naar de normen van die tijd, tamelijk progressief.
Ze doorliep de lagere en middelbare school op het paleis, samen met enkele dochters uit andere families.
Van 1927 tot 1930 studeerde zij aan de Rijksuniversiteit Leiden.
Op 7 januari 1937 trad Juliana in het huwelijk met Bernhard van Lippe-Biesterfeld. Zij vestigden zich op Paleis Soestdijk.
Uit hun huwelijk werden vier dochters geboren: Beatrix (*1938), Irene (*1939), Margriet (*1943) en Marijke (*1947), die na 1963 de naam Christina aannam.
Tijdens haar regeerperiode toonde Juliana veel betrokkenheid bij haar onderdanen, waardoor zij de afstand tussen het koningshuis en het volk verkleinde.
Een sprekend voorbeeld hiervan was haar snelle aanwezigheid bij de slachtoffers van de watersnoodramp in februari 1953, die Zeeland, de Zuid-Hollandse eilanden en West-Brabant trof.
Ze bood troost en moed aan de getroffenen, een actie die kenmerkend werd voor haar persoonlijke invulling van het koningschap.
Opmerkelijk was bovendien dat ze niet vanuit Den Haag, maar vanuit Paleis Soestdijk regeerde.
Op 30 april 1980 deed Juliana afstand van de troon ten gunste van haar dochter Beatrix.
Na haar abdicatie wenste ze niet langer als koningin, maar als prinses te worden aangesproken.
Na een periode van afnemende gezondheid overleed Juliana op 20 maart 2004 aan de gevolgen van een longontsteking.
